Inleiding
Tandsteen is de benaming voor de bruine aanslag die we op het gebit van onze dieren kunnen aantreffen. Het ontstaat langzaam en bestaat uit resten voedsel, neergeslagen zouten uit het speeksel en afgestorven bacterien. Zowel honden als katten kunnen er last van hebben.
Voor de omgeving is het meest opvallende verschijnsel een onfrisse adem en een vies gebit.
Tandsteen is verantwoordelijk voor het allergrootste deel van de gebitsproblemen.
Caries (“gaatjes”) zoals bij de mens komt nauwelijks voor.
Gevolgen
Tandsteen vormt zich op het glazuur van het gebit, vooral op de overgang van tand naar tandvlees. Het werkt zich als een wig onder het tandvlees. Het tandvlees raakt ontstoken en de wortels van tanden en kiezen komen bloot te liggen. De tanden en kiezen komt daardoor los te zitten. Door deze ontsteking in de mondholte gaat uw dier bovendien onaangenaam ruiken uit zijn bek.
Ondanks al deze narigheden hebben de dieren meestal weinig problemen met kauwen, tenzij ook de grote scheurkiezen aangetast zijn. Soms kunnen bacterien uit een ontstoken mond het lichaam binnendringen en via de bloedbaan elders klachten geven. Berucht hierbij zijn de tussenwervelschijf-, nier- en hartklep-ontstekingen.
Diagnose
Het is niet moeilijk om vast te stellen of uw dier last heeft van tandsteen. Ernstige gevallen verraden zich bijna altijd door een zeer slechte adem. Het is dus zaak het gebit van uw dier regelmatig aan een inspectie te onderwerpen. Let hierbij vooral op de hoektanden en de grote kiezen helemaal achterin de mond. Hier zit het eerste en het meeste tandsteen. U herkent dit als een bruine aanslag op het gebit.
Behandeling
De enige manier van behandelen bestaat uit het verwijderen van het tandsteen. Bij onze huisdieren moet dit doorgaans onder verdoving gebeuren.
Het is anders niet goed mogelijk om, vooral achterin, het gebit goed schoon te maken. Indien nodig geven we vooraf of na de behandeling een antibiotica-kuur om de ontsteking van het tandvlees te genezen. Voor het reinigen wordt hetzelfde instrumentarium gebruikt als de tandarts gebruikt om onze tanden schoon te maken. Als het gebit goed schoon is inspecteren we het gebit nauwkeurig op andere problemen. Rotte en loszittende elementen worden verwijderd. Gaten kunnen eventueel worden gevuld. Op mogelijke bijkomende problemen, zoals de eerder genoemde tussenwervelschijf-, nier- of hartklep-ontstekingen, moeten uiteraard worden gecontroleerd en zonodig moeten ze ook worden behandeld.
Voorkómen
Als u wilt proberen te voorkomen dat uw huisdier tandsteen krijgt moet u goed op z’n voeding letten. Hoe zachter het voedsel is (dinner’s of blikvoer) des te makkelijker het dier tandsteen krijgt. Zorg dus voor een soort voedsel dat uw dier dwingt tot kauwen, dit houdt het gebit in conditie. Geef dus liefst harde brokken en laat de hond ook regelmatig op kluiven of kauwbotten kauwen. U kunt ook proberen om de tanden van uw dier te poetsen. Meestal laten ze dit na enige oefenen goed toe. Er zijn hiervoor inmiddels speciale tandpasta’s en tandenborstels in de handel. Als u een pup heeft wen deze dan meteen aan tandenpoetsen, dan heeft u later minder problemen. Normaal gesproken is het voldoende als u twee tot vier maal per week het gebit van uw huisdier verzorgt.
De floskluif is een soort bot gemaakt van touw, waar uw hond spelenderwijs zijn gebit mee poetst. De meeste honden zijn hier dol op! Ziet u ondanks alle voorzorgen toch tandsteen, neem dan kontakt op met uw dierenarts en overleg of een behandeling noodzakelijk is.