Inleiding
Met enige regelmaat worden honden aangeboden, die vreemde voorwerpen hebben opgegeten. Dat kunnen bijvoorbeeld stenen zijn, maar ook handdoeken en andere kledingstukken, botten, saté-prikkers, stukken van een voetbal, een panty, speelgoed, flostouw, enzovoorts.
Vooral jonge honden zijn vaak erg gulzig en tijdens het spelen met voorwerpen (balletjes, stenen) kunnen deze zomaar worden ingeslikt. Soms stelen ze ook uit de vuilnisbak.
Verschijnselen en diagnose
Veel honden met een corpus alienum (= vreemd voorwerp) in de maag of darmen braken dagelijks enkele malen of hebben althans braakneigingen. Dat hangt wel af waar het voorwerp zich bevindt, van de grootte en ook hoe lang het vreemde voorwerp al in de darm zit. Een vreemd voorwerp wat aan het einde van de dunne darm zit geeft in het algemeen minder frequent braken dan wanneer het in het begin van de darm of in de maag zit. Sommige honden hebben koorts en zijn, als het al wat langer bestaat, duidelijk lusteloos. De koorts ontstaat vaak na enkele dagen waarbij dan sprake kan zijn van een lokale of algehele buikvliesontsteking.
De buik is dan hard en soms ook pijnlijk. De uiteindelijke diagnose kan worden gesteld door middel van echografie en/of een röntgenfoto. Sommige voorwerpen kunnen de darm zo ernstig beschadigen dat deze perforeert. Het gevolg is een ernstige buikvliesontsteking en … sterfte.
Bij een goed algemeen onderzoek, o.a. door een nauwgezette palpatie (= het voelen in de buik door de dierenarts waarbij alle onderdelen van het maagdarmkanaal afgevoeld dienen te worden) kan vaak een voorwerp worden gevoeld.
Behandeling
Dat mag duidelijk zijn: chirurgisch. De hond moet zo snel mogelijk worden geopereerd, waarbij de voorwerp(en) uit de maag en/of darmen worden verwijderd. Sommige honden zijn in een slechte toestand en daarom wordt altijd de vochtbalans hersteld met behulp van een infuus en andere medicijnen.
Tijdens de ingreep kan de toestand van het stuk darm worden beoordeeld aan de hand van de kleur van de wand en de peristaltische contracties (de samentrekkingen van de darm). Indien de darm niet te erg is beschadigd, wordt het vreemd voorwerp via een sneetje in de darm verwijderd. Is de darm erg beschadigd dan wordt een gedeelte van de darm in zijn geheel verwijderd.
De operatie
Hieronder een fotoverslag van een operatie bij een 2-jarige Boxer, die al enkele dagen ziek was en steeds slomer werd. Het dier at al vier dagen niet meer en braakte af en toe. Bij onderzoek was duidelijk een harde dikte te voelen in de buik en de röntgenfoto liet bij verrassing zelfs twee ‘schaduwen’ zien (1 en 2). Beide bleken stenen te zijn. Eén staan zat nog in de maag en de andere aan het einde van de dunne darm. Dat stuk darm was al ernstig beschadigd en is daarom verwijderd. De beide uiteinden van de darm zijn weer aan elkaar gehecht.